Het volgende verhaal is binnen!
Op zondagmorgen om kwart voor tien werd mijn moeder minder moeder en meer vrouw.
Vooral vrouw. En dat vond ik ontzagwekkend mooi.
Als het klokgelui begon, was er eerst de lippenstift. Vrolijk rood, bloedrood, wijnrood, altijd rood.
Daarna pakte zij het hoedje, uit een doos met vloeipapier alsof het hoedje breekbaar was. Alsof het een vogeltje was.
Met plezierige voorzichtigheid zette zij het hoedje een beetje schuin op haar achterhoofd.
Dan keek zij in de spiegel en zag zichzelf. De vrouw, de rode lippen, het rode hoedje, de veren, trotser dan een pauwtje.
Ik keek naar haar, de vrouw in mijn moeder.
Had ik die vrouw, mijn moeder en het hoedje nog maar.
Marian van Steen
Oorspronkelijk geschreven bij ' Portret van een vrouw ' van Arnoud Paashuis.
In opdracht van het Noord-Brabants Museum in Den Bosch; teksten bij een tentoonstelling van vrouwenportretten.
Mijn moeder stierf op 30-05-1968 op 52 jarige leeftijd
Laat de volgende verhalen ook maar komen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

Geen opmerkingen:
Een reactie posten